De eetbare vrucht is bolvormig en tot 12 centimeter groot. De 1 millimeter dikke schil is rijp groengeel, glad en glanzend. Het vruchtvlees is wit of gelig en smaakt zoet of zoetzuur.
De schil kan beter niet worden geconsumeerd, want die smaakt bitter. In elk van de drie tot vijf vruchtkamers ligt één boonvormig zaad. De zaden bevatten gifstoffen.
Teelt
De witte zapote gedijt in warme, tropische laaglanden maar worden in de hele wereld geteeld, ook in subtropische gebieden. De bomen hebben een agressieve verspreiding en bereiken een hoogte van 15 tot 18 meter. In Californië doen de bomen het goed op goed gedraineerde bodems met leem of klei. Vruchten rijpen 4 tot 5 maanden na de bestuiving.
Consumptie
Over het algemeen wordt de witte zapote uit de hand gegeten. Het vruchtvlees wordt toegevoegd aan fruitgerechten en salades, soms ook aan ijs, melk en marmelade.
De vrucht moet na de oogst maximaal twee weken in koelruimten worden bewaard. Het fruit wordt vervolgens verpakt om blauwe plekken te voorkomen.
Voedingsstoffen
Voedingswaarde witte zapote per 100 gram:
Eiwit: 0.143 g
Vet: 0.03 g
Vocht: 78.3 g
Calcium: 9.9 mg
Fosfor: 20.4 mg
IJzer: 0.33 mg
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten