Begin jaren '80 van de twintigste eeuw werd deze vrucht op de markt gebracht vanuit Nieuw-Zeeland. De kiwano is geen familie van de kiwi zoals de gelijkaardige naam wellicht doet vermoeden, maar wel zijn ze allebei vanuit Nieuw-Zeeland geïntroduceerd. Kiwano is ook een naam die door een Nieuw-Zeelander als handelsnaam is bedacht.
De kiwano wordt ook wel gehoornde meloen of stekelaugurk genoemd. De stevige schil is groenoranje tot knaloranje van kleur. Het vruchtvlees van de kiwano is heldergroen en waterig met veel groene pitjes. Hieruit blijkt dat deze vrucht familie is van de komkommer en de meloen. De vrucht smaakt zoetig en komkommerachtig. In tegenstelling tot de komkommer wordt de kiwano rijp geconsumeerd.
Teelt
Zaaien in potjes in maart-april bij een temperatuur van 22-25 °C. Een goede, luchtige zaai- en stekgrond is aanbevolen. Temperaturen onder het vriespunt zijn dodelijk. Uitplanten na 4 weken (eind mei), de plant moet worden opgebonden. Geef de planten voldoende water. Er zijn twee teeltwijzen: de liggende of kruipende teelt en de klimmende of rankende teelt. Bij de eerste groeit de kiwano gewoon over de grond en bij de laatste wijze klimt de kiwano waardoor ruimte wordt gespaard. De vruchten kunnen eind september-begin oktober worden geoogst.
Consumptie
Bij de consumptie de vrucht doormidden snijden en hem uitlepelen. De pitjes zijn eetbaar. Een helft bij uw mond. Aan de onderkant van de vrucht langzaam maar stevig knijpen. Vervolgens de vrucht en zaden likken of zuigen.
Bewaren/bewerken
Een nog niet volledig doorgekleurde kiwano kleurt door als u hem bewaart op een fruitschaal of een niet al te koude plek. De kiwano is echter al eetbaar als hij oranje begint te kleuren. Op de fruitschaal kunt u de kiwano tot enkele weken goed houden.
Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram:
Calorieën: 22 Kcal
Calcium: 16 mg
Natrium: 2,3 mg
Magnesium: 16,2 mg
Kalium : 302 mg
Vitamine C: 6,4 ppm
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten