Gedroogde abrikoos is in Noord-Europa erg populair (het is bijvoorbeeld een vast bestanddeel van studentenhaver en van 'tutti frutti'). Ook de pitten worden gebruikt. Omwille van hun amandelachtige smaak zijn ze vaak gebruikt in de verwerkende industrie. Eerst wordt het giftige blauwzuur aan de pitten onttrokken, daarna worden ze gemalen en verwerkt in marsepein en banketbakkersspijs.
Abrikozen zijn heerlijk frisse en zoete zomervruchten. Abrikozen hebben een warm klimaat nodig en daarom worden ze ingevoerd. Een abrikoos heeft een geel-oranjeachtige schil die zacht en donzig voelt. Abrikozen zijn steenvruchten en bevatten dus een stevige pit.
Teelt
De abrikoos bloeit heel vroeg in het seizoen. In Nederland al in maart, waardoor er een grote kans bestaat op bevriezen van de bloemknoppen, de bloemen en/of de vruchtbeginselen. Ook bestaat er dan een grotere kans op slecht weer tijdens de bloei, waardoor bestuivende insecten niet altijd actief zijn en de bestuiving te wensen over kan laten. Door de genoemde omstandigheden draagt een abrikozenboom in Nederland slechts af en toe vruchten. Vanwege deze geringe oogstzekerheid worden abrikozen in Nederland niet commercieel geteeld.
Kunstmatige bescherming tegen nachtvorst kan de vruchtzetting verbeteren. Ook is de standplaats van belang. Een beschutte standplaats tegen een zuidmuur geeft een grotere kans op succes. Ook kan een abrikozenboom in de kas worden geplant. De meestal alleenstaande kleine bloemen hebben witte tot roodachtige bloemblaadjes. In Nederland rijpen de vruchten onder glas in juli en bij de buitenteelt in augustus. Bij vroegrijpende of laatrijpende rassen kan dit iets vroeger of later zijn.
De vrucht heeft een fluweelzachte huid en een gladde steen. Bij de meeste rassen ligt de steen los in het vruchtvlees. Veel rassen zijn in meer of mindere mate zelfbestuivend (zelffertiel) maar door het aanplanten van verschillende rassen kan de vruchtzetting verbeteren.
Op eigen wortel kan de boom wel 10 meter hoog worden. Een dergelijke groeikracht is ongewenst. Daarom wordt de abrikozenboom meestal geënt op een onderstam. Belangrijk bij de keuze van de onderstam is de groeikracht die de onderstam geeft aan de boom. Bij een zwak groeiende onderstam komen er in een jonger stadium al vruchten aan de boom en blijft de boom uiteindelijk kleiner. Dit is interessant voor particulieren met een kleine tuin en voor commerciële beplantingen (in het buitenland).
Sterk tot zeer sterk groeiende onderstammen zijn Myrobalan B en Brompton. Deze zijn daarom met name geschikt voor hoogstambomen.
Een matig sterke tot tamelijk sterke onderstam is de pruimenonderstam St. Julien-A. Dit is in Nederland op dit moment de meest gangbare onderstam voor abrikozen. Ook op deze onderstam worden de bomen echter vrij groot.
Een nieuwere zwak groeiende onderstam is Pumi-Selekt (een virusvrije selectie uit de soort Prunus pumila), welke met name in Duitsland in opkomst is. Pumi-Selekt is ook geschikt als onderstam voor perziken en nectarines, doch in verband met onverenigbaarheid niet voor pruimen.
Door snoei kan een struik, een boom of een leiboom verkregen worden.
Consumptie
Abrikozen kunnen zowel met als zonder vel gegeten worden. U kan ze verwerken in frisse fruit- of andere slaatjes, voor de bereiding van confituur, gebak of gebruiken voor vlees- of gevogeltegerechten. Bij een rijpe abrikoos kan u het vruchtvlees eenvoudig van de pit verwijderen. De pit wordt vaak nog verder industrieel verwerkt en gebruikt ter vervanging (of aanvulling) van amandelen in bepaalde gerechten of gebak.
Bewaren/bewerken
Koop zachte abrikozen en vermijd abrikozen met plekjes of onregelmatigheden. Abrikozen zijn heel kwetsbaar en moeten dan ook voorzichtig worden behandeld. Verse abrikozen zijn beschikbaar vanaf juni, maar ze zijn ook beschikbaar in gedroogde vorm.
Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram:
Energie: 48 kcal, 201 kJ
Vezels: 2.4 g
Koolhydraten: 11.12 g
Vet : 0.39 g
Eiwit : 1.40 g
Water: 86.35 g
Vitamine C: 36 kcal
IJzer: ruim aanwezig
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten